موی سپیدم فَلَکم رایگان نداد

بعدا نوشت:

روز مَرد رو به بابام و همه ی باباها که خیلی مَرد بودن تبریک می گم.

- - - - - - - - - - - - - - - -

خدایی این آقا بابامه/عید تو کاسپین ازش عکس انداختم/گذاشته بودم یه همچین روزی رو کنم/حال کنید/عمرا همچین بابای خوش تیپی داشته باشین/فقط برید توی نخ کادر و بک گراند(همون پس زمینه ی خودمون)/البته نمی خواستم بدزدیدش/ واسه همین این عکس رو گذاشتم تا خیلی زیاد هم شناسایی نشه/با احترام
                        - - - - - - - - - - - - - - - - -
                      حالا اگه دوس دارید برید پایین تر مطلب رو بخونید:

Happiest person who above all try to make others happy.

خوشبخت ترین فرد كسی است كه بیش از همه سعی كند دیگران را خوشبخت سازد. زرتشت

*                      *                     *

می خواستم چند روزی چیزی توی وبلاگ ننویسم؛ اما دوست خوبی برایم پیامی گذاشت و دیدم جواب دادن به کامنت آن دوست گل بهانه ی خوبی است برای //ببخشید// وراجی من!! ابتدا پیام دوست عزیزم را بخوانید تا بعد:

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

سلام آرش جان

بالاخره:

چنین است رسم سرای درشت
گهی پشت به زین و گهی زین به پشت
و روزگار همیشه بر وفق مراد پیش نمیره عزیز و خدا موها رو داده واسه سفید شدن دیگه، امروز نوبت من و شماست و فردا نوبت کسی دیگر فقط مهم اینه که بدونی که اونها رو تو آسیاب سفید نکردی.
شما رو نمی دونم ولی من در مورد خودم می تونم بگم:
چه فرصت ها در آتش ها فکندم از جوانی ها
کنون من ماندم و خاکستری زان زندگانی ها
خوش باش از اینکه:
روزگارت بد نیست، تکه نانی داری، خرده هوشی، سر سوزن ذوقی، مادری داری بهتر از برگ درخت،دوستانی بهتر از آب روان و خدایی که در این نزدیکیست.
خوش باشی دوست خوبم.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

سلام به دوست گلم فرهاد خان:

برادرم ؛
ما مثل شما به ادبیات کهن اشراف زیادی نداریم، در مرحله ی اول خوشحالم که دوستان فرهیخته یی چون شما دارم؛ اما ما همیشه انگار زین به پشتمان بوده تا پشتمان به زین!!

و اما بعد:

عزیز من،
 ما که از روزگار چیزی جز آسایش ، رفاه وآزادی(نه هرزگی) نمی خواستیم، می خواستیم؟ مثل بعضی ها از صبح تا شب و از شب تا صبح به بطالت نگذرانده ام، تا به یاد دارم به کاری مشغول بوده ام، در بیابانهای قم واصفهان و شیراز و ... هم از مطالعه و کتاب و تفکر دست برنداشته ام.

کاش دوستان آن روزهایم که به شوخی می گفتند، تواگر درس و مشق ات را نیز این چنین جدی گرفته بودی تا حالا پروفسور شده بودی، امروز بودند تا می آمدند و شهادت می دادند؛ اما به سبب اینکه تا کنون کسی از گیله مرد دروغی نشنیده می دانم که حرفم را باور دارید و نیازی به دوستان قدیمی نیست.

برادرم؛
 با شما در مورد سپیدی موها و گردش روزگار موافقم؛ اما در مورد اینکه " خدا موها رو داده واسه سفید شدن" به کلی مخالفم.
درست است که موهای انسان باید روزی سپید شوند که می دانم کسانی تا دم مرگ نیز این گونه نمی شوند، ولی سپید شدن موی" آدمی"در مدت زمان یک سال به خاطر مسایلی که در تمام جوامع "حتی عقب افتاده" از حقوق بدیهی انسانهاست جای سئوال دارد.
 توپ را به زمین خداوند نیندازیم که کاری است برای رفع تکلیف و خود گول زدن، هر چند از ضرب المثلی هم استفاده کرده اید که من دوستش دارم.

و اما در مورد فرصت سوزی و ان شعر زیبا:

عزیز؛
ما امروز در مورد بدیهی ترین حق آدمیان صحبت می کنیم نه از احقاق حقوقی که حتی در قانون اساسی خودمان نیز بسیار بر اجرای ان تاکید شده است.

نوشته بودی:

خوش باش از اینکه:

روزگارت بد نیست، تکه نانی داری، خرده هوشی، سر سوزن ذوقی، مادری داری بهتر از برگ درخت،دوستانی بهتر از آب روان و خدایی که در این نزدیکیست.

برادر؛
به خدا من در زندگی ام فرصت فکر کردن به اینکه خوش باشم یا نه را نداشته ام، تا به یاد دارم کار ودرس و تلاش و خلاصه هر زمان بهانه یی بوده که خودم و خوش بودنم را فراموش کنم.
از دارایی های مشروع دنیا تکه نانی به همت بازو، خرده هوشی به لطف خدا، سر سوزن ذوقی به یمن برخورداری از استادانی چون راهجیری وامیرخانی خوشنویس دارم ، هرچند مادری در بین نیست که گل پسرش را با موهای فلفل نمکی ببیند و گونه اش نمناک شود، گرچه دوستان خوبی دارم /نتی و غیرنتی/که این کمبود را جبران می کنند و به جای مادرم برایم دلسوزی می کنند.

با این حال از اینکه دیگران فکر کنند که گیله مرد آدم خوشی است خوشحالم، این خود نعمت بزرگی است که با بزرگترین سرمایه های مادی نیز تعویضش نمی کنم، چون ایمان دارم به اینکه:

            خدایی در این نزدیکی است

حرف آخر اینکه:
اگر اینها را نوشته ام برای خودنمایی و یا معرفی کردن خودم نیست، خواستم کسانی که می خوانند گوشه یی از رنج هایی که بر ما مردم می رود را به یاد بیاورند تا شاید اینهمه همدیگر را به تهمت رنگ ها نیازاریم و انگ های ناروا نچسبانیم که می دانم مانند من در این بوم کهن بسیارند.
دوستتان دارم؛
با احترام//آرش گیلانی پور

پی نوشت: این نوشته به منزله ی جواب به /فرهاد/نیست خواستم درد دل کنم.