نمیشه غصــــــــــــــــــــــه ما رو،یه لحظه تنها بذاره
نمیشه این قافـــــــــــــــــله،ما رو تو خواب جا بذاره
دلم از اون دلای،قدیــــــــــــــــــــــمیه از اون دلاست
که می خواد عاشق که شد،پا روی دنـــــــــــیا بذاره
دوست دارم یه دست از آســــــمون بیاد ما دو تا رو
ببره از اینجا و،اونــــــــــور ابــــــــــــــرا بـــــذاره
تو دلت بوســــــــــــــه می خواد من میدونم اما لبت
سر ِ هر جمـــــــله دلش،میخواد یه امــــــا بـــــذاره
بی تو دنیـــــــــــــــا نمی ارزه،تو با من باش و بذار
همه ی دنیا من و،همیشــــــــــــــــــه تنهــــــــا بذاره
استاد محمد نوری
مردی که پنج نسل از ایرانیان با نازنین مریم اش خاطره دارند |
۵ نظر:
زندگی کردن من مردن تدریجی بود
آنچه جان کند تنم،عمر حسابش کردم
روحش شاد یادش گرامی
روحش شاد
یادش گرامی
باعث تاسفه چنین هنرمندانی اینطور غریبانه و در سکوت از بین ما میرند
روحش شاد
يادش ماندگار...
يادش ماندگار...
ارسال یک نظر