نامه ای به آقای رئیس جمهورآینده!

سلام آقای رئیس جمهور:

آقای رئیس جمهور ،سالهاست حرفهای نگفته در گلویم مانده وفرصت ابراز ندارم ،اما در اینجا می نویسم تا بلکه بخوانی وبدانی در این کشور مردمی هم هستند که علاقه به سیاست بازی وخط بازی ندارند ،نه اینکه بی تفاوت باشند ،بلکه از جناح بازی ،چپ ،راست ، وسط ، رادیکال ، محافظه کار ، تندرو ، کندرو و خلاصه هر چه واژه زشت وزیبا که این روزها مطرح می شوند بیزارند.

آقای رئیس جمهور!مردم ایران به اسلامیت خود مفتخرند و ایرانی، فقط همانهایی نیستند که به شما رای داده اند (چه اصولگرا وچه اصلاح طلب) ،به هر حال شما امین مردمی هستید که اینجا زندگی می کنند.

آقای رئیس جمهور!مشکلات اقتصادی چنان زندگی را بر مردم حرام کرده، که بیش از نیمی از ما پایین تر از حد استانداردهای اعلام شده زندگی می کنیم ،اما بعضی ملاحظات مانع بروز و ظهوراین گرفتاریها است.

آقای رئیس جمهور !شما را به خدا این همه وعده ووعید لازم نیست ،به اندازه توانا ییهایتان و به اندازه اختیارات یک رئیس جمهور قول بدهید.

آقای رئیس جمهور !مردم بیشتر از سیاست خارجی ،در داخل با مسایل عدیده ای روبه رو هستند، به فکر حل مسایل داخلی هم باشید.

آقای رئیس جمهور ! هیچکس منکر مسلمان بودن کشورهایی مثل فلسطین و لبنان و ....... نیست ،اما چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است.

آقای رئیس جمهور! از هزینه تراشی های بیهوده برای این ملت شریف وعزیز که هیچگاه روی آسایش (در طول تاریخ)به خود ندیده اند جدا پرهیز کنید .

آقای رئیس جمهور !لطفا وزرایی را انتخاب کنید که لایق باشند ،نگاه به جناح سیاسی اش نکنید ،به مدیریت وتوانایی او توجه کنید ،بعد از سه دهه دیگر همه حضرات در صحنه، لابد تعهد کافی داشته اند که تا کنون راس امور مدیریتی کشور بوده اند.

آقای رئیس جمهور!با مردم صادق باشید،بسیاری از همین مردم کوچه وبازار،توان بالایی در تحلیل مسایل روزمره دارند.

آقای رئیس جمهور!به وضعیت آموزشی کشور نگاه ویژه ای داشته باشید، سواد بسیاری از فارغ التحصیلان ما در وضع اسف باری قرار دارد.

آقای رئیس جمهور !علیرغم همه تلاشهای انجام شده،خیلی از فارغ التحصیلان در مشاغل غیر مربوط مشغول کارند.

آقای رئیس جمهور! نه آن گریه معروف،نه آن لبخند ملیح ،نه آن صراحت در گفتار ،نه آن سفر های پی در پی چاره درد مردم نیست ،برنامه ریزی کنید،نه برای بیرون کردن رقیب از میدان،بلکه برای سامان دادن به امور مردمی که با شمایند وبه انتظار شما ،از خانواده شهدا ،رزمندگان،ایثار گران ،آزادگان مایه نگذارید وارزان خرجشان نکنید که اینان مقامی والا تر دارند .

آقای رئیس جمهور عزیز ،به انتظارت می نشینم و اگر عمری باقی بود چهار سال بعد ،در همین روزها باز خدمت خواهم رسید،پیروز باشید.