۱۳۸۹ آبان ۱۶, یکشنبه

پیله خلابر/جنگجوی بزرگ

پیله خلابر درود،                                 می گوله فرزین کارگر وَستی/برای فرزین کارگر گلم


بزرگ جنگجو درود

امی قرار ان نوبو

قرارمون این نبود

نوگوفته بی، نانستیم


نگفته بودی، نمی دونستم

کی ریفیق نیمه راه بوستن دری

که داری رفیق نیمه راه می شی

پیله خلابر

بزرگ جنگجو

تی ته پوره اوسان

تفنگ ته پرت رو بردار

تی شاله تی کمر دَبَد

شالت رو به کمرت ببند

ویریز

پاشو

چی خوش بوگفته اون شوریده شاعرپارسی

چه خوش گفت آن شاعر شوریده ی پارسی گوی

"مرگ پایان کبوتر نیست"

پیله خلابر

بزرگ جنگجو

گیله مرد هسا نیشته تی رافایی

گیله مرد حالا منتظرت نشسته

تا بایی فراموشا کونه اویته برار جودایی

تابیایی و فراموش کنه جدایی آن برادر دیگر را

پیله خلابر؛ ویریز برار......

بزرگ جنگجو،بلندشو برادر......

پی نوشت:
1-اینجا تفنگ ته پر استعاره ای از قلم است.
2-فرزین جان ازخداحافظی وبلاگی حرف می زد دلم گرفت، این پست را برایش نوشتم.

۹ نظر:

گیله لوی گفت...

اگه فرزین خو وبلاگ دوده.... سینا اینه جی دیلخور بؤنه....

سینا دوس داشت گیله زکون خوشونه نیویشتنه ادامه بدن....


واپسین درخواست بؤنه وصیت نامه.. نه؟؟؟

اگه ایتو ببی .. سینا وصیت بؤده بو که گیله زکون بینویسن...

farzin karegar گفت...

آرش جان تي دس درد نوكونه
گيله لويه عزيز خدا شاهده دست به قلم برم گيلكي شعر بينويسم مي ديل گيره اشك مرا ايجازه نده خيلي تنها بوبوستم من و سينا هميشه اولين كسائي بيم كي همديگر شعرانا خانديم و نقد كوديم هرروز باهم در تماس بيم
خيلي سخته مره باور بوكونيد

بيتا گفت...

سلام آرش عزيز...ممنونم خيلي زيبا گفتين...
و سلام داداش فرزين...ميدونم مياي و ميبني...اينجوري نكن يادت نره كه سيناي عزيز چقد دوس داشت زبون مادري ما احيا بشه ...ادامه بده بخاطر سينا بخاطر اهدافش براي سرزمين مادريمون فرزين جان اگه خواستي مدتي ننويس اما خداحافظي نه ...مطمئن باش سيناي عزيز هم ناراحت ميشه ...قوي باش قوي و استوار...وبدرستي...مرگ پايان كبوتر نيست...با رفتن سينا انديشه هاش كه نرفتن هنوز صداش ميادا خوب گوش بده بلند ميگه"گيلك بمنيد" ...پس بمون...

شهراد شمالی گفت...

مرگ پایان نیست اونها به سفری رفتند که ما باید بریم کنارشون اونها هرگز از این سفر نمیاند . موفق باشید و "کم نیارین" تازه اولش گیله مردها

میرزا قشمشم گفت...

خدایشان بیامرزاد ...

دامون گفت...

آرش عزیز ممنون جه کامنتی کی بنائی .
باور بوکون هنوز کی یاد آورم می چوم مئن ارسو جمعا به .
سینای مدت زیادی نوبو کی شناختیم ولی ا انسان بحدی نازنین بو کی خیلی زود امی دیل مئن جا واکود خوره.
الانم کی انا جه دست بدائیم . خیلی مره دردناک و تحملش و باورشم مره سخت.
اویرا کودیم ا خوروم پسرا .
انی یادو انی همسر شمیم یاد همیشه زنده .
ممنونم کی سعی بوکودی کی دیلداری بدی امرا .
تی خیلی گبان کی بزه ای دوروسته . ئلی چی شا کودن کی ا دیل لامصب اویا نها و دیل کندن جه اویا موشکله .
در هر صورت پیله برار تره آرزوی تندرستی کونم .
امیدوارم کی همیشه تندرست و سالم و گیلک بمانی .

پونه گفت...

سلام و درود.قشنگ بود و چه خوب كه ترجمه شده بود.اميدواريم آقاي كارگر هم دوباره به نوشتن ادامه بدن.براي شما و اون عزيز آرزوي موفقيت دارم.شاد زي.

بوتیمار گفت...

سلام ارش جان
خداحافظی همیشه یه حس گنگ تو خودش داره
که همیشه هم بد نیست
گاهی خوبه
دعا کن این از اون خداحافظی های خوب باشه که سرمنشا هزاران سلام و سلامتی بشه
من هیمشه میام اینجا
اگه چیزی نمیگم ببخشید

گیله مرد گفت...

به بوتیمار عزیز:
.
ممنون از اینکه می آیی و می روی/اگر چیزی نوشتم خواستم بدونی که ما به یادت هستیم/امیدوارم هرجا هستی سلامت باشی/وبلاگ خانم پونه ی مهربان برای من یاد آور دوست خوبی چون شماست/گل پسرت سورنای ندیده عزیزم را ببوس.
با احترام و اردادت/آرش