کاش می شد برای همیشه خوابید

یکم: نشسته ای کارت را می کنی، شهراد جان تماس می گیرد و حرفهایی می زند که نگرانت می کند، به روی خودت نمی آوری دلداری اش می دهی، فایده ای ندارد، عصبی می شوی، کمی حرفهای تند می زنی، هر دو ناراحت می شوید، خداحافظی می کنید، سردرد می گیری، احتمالا شهراد بیشتر سر درد می گیرد ، خوب چاره ای نیست، گاهی این سردردها نتیجه ی خوبی دارد، خوابی آرام به درازای ابدیت، کاش می شد که برای همیشه خوابید...

دوم: افتخار می کنی که تمام عمر خودت بوده ای، یک رفتگر با شرف، یک راننده تاکسی باوجدان، یک دست فروش دوره گرد مستقل ، چه می دانم شاید یک روزنامه فروش! متفکر! رفته ای جایی که می گویند نامش دانشگاه است، آقای حراست می خواندت، دوستی ممعولی داری با او، در حد دو دوست هم سن، خوشحال می شوی، به دفترش دعوتت می کند، قبول می کنی، نه چای، نه قهوه، با حرفی از تو پذیرایی می کند که بوی "عق" می دهد، می خواهد که آدمش شوی، بیچاره، بیچاره خبر ندارد تو کی هستی، نمی داند تو می توانستی بزرگ باشی، بزرگ از دسته ی آدمهایی که پا بر دوش امثال تو گذاشته و بالا رفته اند، از خودت بدت می آید، به اعصابت مسلط می شوی ، جواب را موکول به آینده می کنی، کاش این آینده هیچوقت نیاید، کاش می شد برای همیشه خوابید....

سوم: یک سال و اندی است از کارت اخراجت کرده اند، حالا عده ای دیگر آمده اند و می خواهند برت گردانند، لطف دارند بسیار، آیین نامه های جدید بسیار دست و پا گیرند، نامه و گواهی می خواهند یک طبق!اقدام می کنی، همه آماده است، می ماند نامه ای که یک خانم باید بنویسد و یک رئیس امضا کند، نزد خانم می روی، می گویی : خواهری کند، قبول می کند، می خواهد خواهری کند، سیستم خراب است، بالا نمی آید، دو روزی می گذرد سیستم بالا آمده است، نامه حاضر است، حالا آقای رئیس در دسترس نیست، تحت فشاری ، ناراحتی ، زمان در حال از دست رفتن است، مملکت گل وبلبل نیمی از سال بیخود و باخود تعطیل است، یادت می آید زمان دارد می گذرد، گر می گیری، دیوانه می شوی، کاش می شد برای همیشه خوابید......

بعدا اضافه شد:

یک روز بعد  :

چهارم: رفته ای از خانمی که قرار بود خواهری کند، نامه ی مهر و امضا شده را گرفته ای، خوشحالی، داری از خوشحالی منفجر می شوی،می دانی که ممکن است نتیجه ندهد، باز همینطوری الکی خوشحالی، دوستانت را می بینی که سر راهت صف بسته اند، می خندند، گفته بودی که با من شوخی های بیجا نکنید، یکی برای خوشمزگی می گوید: خوب از آقای حراست چه خبر؟، ناراحت می شوی، چشم غره می روی، دست بردار نیستند، بندگان خدا نمی دانند که عرصه ی سیمرغ جولانگه آنان نیست، می خندند، با درهم کشیدن ابروانت به آنان می فهمانی که دارند از حد و اندازه ی خودشان خارج می شوند، نامه را نشانشان می دهی، نامه ای را که نمی خواستی به کسی نشان بدهی، مجبور می شوی،ظاهرا خجالت می کشند، یکه می خورند، از خودت بدت می آید که برای تبرئه مجبوری رازت را فاش کنی، سرت را بالا می گیری و می روی، اما ای کاش، ای کاش می شد برای همیشه خوابید........