بانو

بانو،

بی خداحافظی رفتی!
یادت هست؟
وقتی رفتی،
باران می آمد
ومن چتر در دست به بدرقه ات آمدم.
*

بانو،
گلدان هایت
سبز شد
جوانه زد،
گل داد
حالا هر گلدان تو باغی است پر از شمعدانی....
*

بانو جان؛
آسوده بخواب
بازهم باران خواهد بارید
و شمعدانی هایت دوباره گل خواهد داد.
*
بانو؛
دیروزها مرغ خانگی ات بهانه ی تو را داشت
و امروزها من!!
بانو جان؛
آسوده بخواب انگار دارد باران می آید....
.
.
پی نوشت:
نوزدهم آذرماه سالروز درگذشت مادرم، روحش شاد