راستش این روزها غم های زیادی در دلم تلنبار شده، می خواستم چیزی بنویسم که تازگی داشته باشد؛ اما دیدم بهتر است یکی از پست ها باقیمانده ی قدیمی را(نزدیک به 100 پست این وبلاگ را در شروع مجدد به کار به دلیلی!! حذف کردم) بگذارم تا بخوانید. بسیار سپاسگزار خواهم شد حال و هوای دوسال پیش را مجسم کنید و بخوانید ونظری به یادگار زیر همان نوشته بگذارید.لازم به ذکر است که هیچکدام از نامزدها مخاطب مستقیم نگارنده نبوده اند.(البته از متن نوشته پیداست)
