نامه ای برای خدا

سلام خدا

خوبی، خوشی، اصلا فکر می کنی یه سری بنده این پایین داری که دارن بدجوری قاطی می کنن؟ خدا جون ما همه ش اینجوری چشم به راه نشستیم تا یکی رو بفرستی یه دست نوازش بکشه رو سروگوشمون، نه اینکه فکر کنی چیزی می خوایما!! نه فقط دلمون این روزا بدجوری پره! بدجوری داریم دست و پا می زنیم بوی گند کارامون دنیا رو ور نداره! بدجوری داریم تاوان نفهمی یه عده آدم دیگر رو می دیم!

خدا جون چن وخت پیشا به یکی گفتم خدا بزرگه! ناراحت شد گفت: .... بگذریم! حرفاش ناراحتم کرد، نمی دونستم جوابشو چی بدم، خلاصه یه جوری سرو ته قضه رو بند آوردیم اونم دلخورنشه، تازه این همه ی ماجرا نیست که، این روزا خیلیا ناراحتن، منتها دوس ندارن چیزی بگن بعدا براشون شر بشه!!

خدای خوب من؛

بوتیمار چن وخت پیشا التماس دعا داشت، می دونی چی می گفت؟ می گفت "گیله مرد اگه سیمِ ت به خدا وصله" بهش بگو آخه مشتی، چقد از ما اُدعونی ؟ یه کم هم از تو اَستجب!! خدا جون می دونی؟ بوتیمار گناه داره پسر خوبیه، نازنینه، خوب حالا نمی خواد مثل دیگران باشه، نمی خواد پاشو بذاره روی دوش دیگران بره بالا، خوب چیکار کنه؟ از اون امانتی که بهش دادی داره استفاده می کنه! حالا دیگران می خوان امانتی تو رو آکبند ببرن تو گور، به من و بوتیمار و خیلیای دیگه که می خوایم ازش استفاده کنیم چه؟

خدا جون،

خسته شدم، بریدم، دارم آروم آروم روانی می شم، دارم تکرار می شم، از تکرار بدم می یاد، هی ناله، هی درد، هی قصه، هی غصه،هی غم، راستش دیگه نمی دونم باید چیکار کنم، چن وخت پیشا تصمیم گرفتم برم کلا به جای نوشتن مسافرکشی کنم، حالام که آسمون سیاه شد و دیگه نمی شه مسافرکشی هم کرد، بعد یه آدم قشنگ اومد گفت بیا رزومه تو بیار همون "چی چی نا"یی که بودی تا برت گردونیم سرکار! مام که کلا این دندون لق رو کشیده بودیم دوباره گوشمون دراز شد و رفتیم با کلی امید و آرزو مراحل اداری رو طی کردیم و الخ...

خداجون،

نمی دونم، نمی دونم چرا تا به ما می رسه این آسمونت سوراخ می شه و روم به دیوار یه جورایی می شه!! تا حالا دو سه بار تو همین فقره ی رفتن و نرفتن به چی چی نا اَزَمون نامه ومدرک خواستن، پرونده می ره، می ره، می ره تا یه جایی!! بعد انگاری که توی مثلث برمودا گیر کرده باشه، نامه م گم می شه.

می دونی خدا جون! راستش دارم آروم آروم به خودم شک می کنم، می گم نکنه راس راسی ما یه ریگی تو کفشمون بوده و خبر نداشتیم.

خدا جون؛ بیا و این بار یه راهی بذار جلوی من و آدمای مثل من که خلاص شیم، بریم پی زندگی و دیگه به حسن و حسین و تقی ونقی کاری نداشته باشیم، هرچند حالام به هیشکی کاری نداریم اونان که با ما کار دارن...

به قول داش مشتی یا، بیا از این ورا......