پرنده ی من



به تو برای پایداری ات:سیامک قادری

سلام پرنده،



          عصر امروز


                  بر بامی کلاغ نشین


                           قفس آهنین ات را نظاره می کردم.


*


سلام پرنده ی من،


                 هر غروب


                    وقتی که که براده های خورشید منجمد می شوند،


                                                                بر کلاغ نشین شهرمان می نشینم


                              تا خبری،


                                  حرفی شاید


                                      پیامی و سلامی حتّا


                                                     به کبوتر نامه بر بسپاری و شادم سازی!


**


پرنده ی خوب من،


              می دانم آن قفس را یارای نفس های تو نیست؛ اما


                                      امید،


                                         نشانه ی تو بود


                                                  وقتی که با نسیم سحرگاهان می آمد.


***


پرنده ی من،


             سیاه ترین ساعات شب به سپیده منتهی است،


                                                                     یادت هست؟